30+2 hafta 21.01.2015

 

Ve ben +8 kg :)

 

Zaman ne çabuk geçiyor aslında ama sen karnımda kendini yeni bir hayat için hazırlamaya çalışırken babanla bize günler geçmiyor gibi geliyor.En son seni 17 Aralıkta gördük. İlk defa bu kadar açtık kontrol için arayı.

Doktorumuz herşey yolunda endişe edecek bir durumda yok, son ay zaten kontrol sıklasacak biraz açın arayı dedi. Anca bu kadar sabredebildik.

Sen bu arada çok büyüdün göremesekte hissediyoruz. Artık hareketlerin çok kuvvetli delip geçiyor.

İçeride ya seni kovalıyorlar ya da sen hergün her dakika parti parti modundasın:))

hareket etmediğin ya da kaba tabirle bana kafa göz dirsek ayak neresi denk gelirse vurmadığın an yok. Gündüz seni izleyerek geçiyorum günleri, akşamları eğlencemizsin, baban uyudumu niye durduki diyor 1 dk durduğunu görürse (çok nadir durduğun için durunca endişeleniyoruz)

Bugün saat 17:00 de kontrolün var. Eğer işten fırsat bulup çıkabilirsem hastane ile görüşüp doğumla ilgili konuşmak istediğim birkaç detayı halletmeyi planlıyorum hep geç saatte gittiğimiz için henüz hiç birşey konuşamadık.

Dün gece biraz korktum:) Saat 03:00 civarı uyandım. Bir sancı vardı karnımda regli sancısı gibi çok şiddetli regli sancım olmadı hiç ama bu biraz şiddetli başladı. Sancı karın bölgemde azıcık belime doğru vuruyor ama aşağıya yani rahim kısmında bir ağrı ve kasılma yaratmıyor ya da ben hissetmedim.

Bir süre sonra yatakta çok fazla kıvrandığımı ve yatarak katlanamayacağımı farkettim. belirli aralıklarla giren sancılar başladığında ayakta olup yürümek iyi geldi. Bir süre sonra düzenli aralıklarla giriyormuş gibi geldi ama saat alıp aralık ve süresini ölçebilecek durumda değildim.

Gaz sancısıdır diye düşündüm. Bağırsaklarım mı bozuldu acaba dedim. internetten gaz sancısı, yalancı sancı ve gerçek doğum sancısı arasında farkları okumaya başladım. İnternetteki bilgilere göre pek fark yok gibi aralarında biraz panikledim. Ama gerçekse kasılma olacağını, ishal olabileceğimi, aralıkların git gide sıklaşıp şiddetleneceğini okudum. baban doktora gitme konusunda ısrarlı olsa da onu ikna edip uyuttum. Sabah 6ya doğru sancılar azalarak bitti. Bende doğurmadığıma göre:)) ya gazdı ya da yalancı sancılar bilemedim. Bugün doktoruma soracağım. tabii bugün zombi gibiyim. Uykusuzluktan bir hal olmuş durumdayım.Yavrusunu kucağına alan annelerin sürekli şimdi bol bol uyu uykusuzluğu göreceksin demelerine ayrıca uyuz olduğumu belirtmek isterim:))

Sanki keyfimizden uyuyamıyoruz. Keşke insanların şu benim durumum senden kötü ben daha kötü durumdayım gibi kıyaslama huyları olmasa :))

Bir an önce randevu saati gelsin ve artık seni görelim bebişim..

öpüyorum seni